Dh Aleksander Kamiński
Historia
Prof. dr Aleksander Kamiński, ps. „Kamyk” (1903 - 1978), autor najgłośniejszej książki okupowanej Warszawy Kamienie na szaniec, był wychowawcą, teoretykiem wychowania, nauczycielem, profesorem, działaczem Związku Harcerstwa Polskiego, żołnierzem podziemia, pisarzem. Od listopada 1939 r. do wybuchu Powstania Warszawskiego redagował Biuletyn Informacyjny. Od 1941 roku był szefem Biura Informacji i Propagandy Okręgu Stołecznego AK. Kierował Małym Sabotażem. Był komendantem organizacji „Wawer”. Po wojnie włączył się aktywnie do odbudowy ZHP. W 1947 r. otrzymał tytuł doktora filozofii na podstawie rozprawy Metoda harcerska w wychowaniu i nauczaniu szkolnym. Od kwietnia 1962 r. kierował Katedrą Pedagogiki Społecznej na Uniwersytecie Łódzkim. Zmarł 15 marca 1978 roku. Pochowany na warszawskich Powązkach w kwaterze Szarych Szeregów, obok „Rudego”, „Alka” i „Zośki”, tak mu bliskich bohaterów Kamieni na szaniec.
Aleksander Kamiński został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami (1944), Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP” i Medalem „Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata” (1992, pośmiertnie). W roku 2008 odznaczony pośmiertnie przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Rok 2003 był ogłoszony przez Sejm RP Rokiem Aleksandra Kamińskiego.
Wśród licznych zainteresowań Aleksandra Kamińskiego znajdowały się aktualne współcześnie zagadnienia: stowarzyszenia społeczne, związki młodzieży, samorządność młodzieży, spółdzielczość, samokształcenie, problematyka czasu wolnego, profilaktyka antynikotynowa i antyalkoholowa, etyka nauczycielska, kształcenie pracowników socjalnych. Wyznawaną przez siebie filozofię wychowania, w której wskazywał na znaczenie takich elementów, jak przykład osobisty i wzajemne wychowywanie w małej grupie rówieśniczej, zawarł m.in. w pracy Nauczanie i wychowanie metodą harcerską. Wskazał tam, jak ważny jest dla młodego człowieka krąg prawdziwych przyjaciół, by mógł się bawić w gronie rówieśników, by uczyć się odwagi. Uważał, że bardzo wartościowe dla młodego człowieka są odpowiednio zorganizowane oraz poprowadzone gry i zabawy, głównie sprawnościowe. Obmyślił cykl takich zabaw, dostosowanych do wyobraźni dziecka.
Poglądy na temat właściwej pracy harcerstwa i zastępów zuchowych Aleksander Kamiński ukształtował na podstawie własnego doświadczenia w pracy z dziećmi i młodzieżą. Harcerstwu, stanowiącemu fundament jego życiowej aktywności, poświęcał się bez reszty. Owocowało to wzrostem zainteresowania młodych ludzi tą organizacją.
Aleksander Kamiński całym życiem, działalnością, twórczością służył Polsce. Swoją pracę w strukturach harcerskich uzasadniał: Związałem się z harcerstwem jako piętnastoletni chłopiec. Byłem zafascynowany harcerskim stylem życia i harcerskim wzorcem ideowym. Przechodząc kolejne szczeble harcerskiej kariery młodzieżowej i instruktorskiej, przeżywałem, doświadczałem to, co można by nazwać istotą harcerstwa: skuteczną motywacją pracy nad sobą, kształtowaniem w sobie przyjętego wzorca osobowości. Aleksander Kamiński pojmował wychowanie jako: dawanie, służenie, pomaganie, inspirowanie. Jego działalność społeczna i naukowa opierały się na ponadczasowych, stale ważnych i potrzebnych w wychowaniu wartościach: koleżeńskości, odpowiedzialności za siebie i innych, rzetelności, bezinteresowności i lojalności.
Przyjmując imię Aleksandra Kamińskiego, społeczność szkolna pragnie promować ważne dla każdego wartości, a poprzez wychowanie patriotyczne kształtować postawy narodowe i obywatelskie. Przybliżając uczniom postać i losy wielkiego patrioty, pragnie wychowywać w miłości do Ojczyzny, propagując bezinteresowność, poświęcenie, odwagę, prawość, odpowiedzialność, wykształcenie, honor i przyjaźń. Właśnie te wartości stanowią fundament misji Szkoły.
Społeczności szkolnej drogie są ideały oraz wartości, jakimi kierowali się Aleksander Kamiński oraz harcerze Szarych Szeregów. Łącza się bowiem z naszą szkolną Konstytucją wartości, stanowią integralny element pracy wychowawczej i pedagogicznej nauczycieli, rodziców, dostrzegających drogę prawdy oraz kroczących po niej. Ideały Aleksandra Kamińskiego oraz Szarych Szeregów oparte są na uniwersalnych treściach, a te nie podlegają upływowi czasu, są niezniszczalne, ponieważ stanowią bogactwo narodowego ducha. Przekazywanie jego potęgi jednoczy wszystkie pokolenia, utrwala tożsamość narodową bez względu na moment historyczny, a nabierają szczególnego znaczenia w dobie postępującej integracji europejskiej. Stąd też nasza społeczność szkolna podejmuje się misji wychowania i wykształcenia Młodego Polaka * Ucznia * Europejczyka o dobrym sercu, otwartym umyśle, poczuciu własnej tożsamości i wartości, które wnosi do jednoczącej się Europy.
Na zakończenie cała społeczność harcerska oraz przyjaciele , którym bliskie są ideały i wartości głoszone przez druha Kamińskiego, wzięła udział w Kominku „ Kamyk wiecznie żywy”. Zebrani wsłuchiwali się w gawędę harcerzy, którzy z ciepłem i miłością opowiadali o Aleksandrze Kamińskim, któremu przyświecało motto życiowe:
Dla naszej społeczności uroczystość w Warszawie była czasem nowych doświadczeń i spotkań z osobami, które kontynuują i propagują idee druha Kamyka. Znaleźliśmy się w gronie „Kamykowców”, a to zobowiązuje do szacunku, otwartości, miłości dla Ojczyzny, życzliwości i radości życia. Mimo upływu lat, nas wszystkich, bohaterów z czasów II wojny światowej, przyjaciół Kamyka, żyjących i tych, którzy odeszli na „Wieczną Wartę”, wychowawców i młodzież – wciąż łączy Jego osoba. Tylko od nas zależy, jak wypełnimy testament pozostawiony przez wielkiego człowieka, przyjaciela młodzieży – profesora Aleksandra Kamińskiego.
Apel poświęcony rocznicy śmierci druha "Kamyka"
Dnia 15 marca 2009 roku przypadała 31 rocznica śmierci druha Aleksandra Kamińskiego „Kamyka”- wielkiego przyjaciela dzieci i młodzieży, przekazującego wielu pokoleniom prawdziwą radość życia płynącą z kierowania się cennymi i najwyższymi wartościami. Wychowywał otoczenie przez osobisty wzór i przykład.
Aby upamiętnić to ważne dla naszej szkoły wydarzenie, został zorganizowany apel. Pani dyrektor Grażyna Daniewska przypomniała zebranym o niecodziennym życiu Aleksandra Kamińskiego, bardzo oddanym ojczyźnie i ludziom potrzebującym pomocy, w różnych trudnych dla narodu polskiego chwilach. Nasz Patron jest postacią niemal legendarną. Kolejne pokolenia młodych ludzi zapamiętały go jako wspaniałego wychowawcę i przyjaciela. Ci, którzy znali go przed wojną, pamiętają jako niestrudzonego propagatora harcerskich metod pracy. Kolegom z konspiracji jawił się jako jeden z założycieli Szarych Szeregów, odważny i błyskotliwy dowódca stworzonej przez siebie organizacji małego sabotażu „Wawer” i niezmordowany redaktor największej w kraju gazety konspiracyjnej. Swoim powojennym studentom utkwił w pamięci jako wspaniały pedagog i przyjaciel młodzieży. Wszyscy znamy go jako autora wspaniałych, niezapomnianych książek. Całym swoim życiem, działalnością i twórczością służył Polsce oraz drugiemu człowiekowi. Wszyscy w zadumie wsłuchiwaliśmy się w słowa piosenki przytoczone przez panią dyrektor.
PIOSENKA O DRUHU KAMYKU
sł. i muz. Zdzisław Małolepszy
Nie znaliśmy cię, ty nie znałeś nas,
Połączył nas krzyż, a rozdzielił czas
Nieubłagany, zimny czas…
„Kamykiem” wciąż zwiemy cię i każdy zuch
Dzielnym chce tak, jak Antek być!
Wskazałeś nam całym życiem swoim jak
Lepszym się stać, jak trzeba żyć…
On zawsze będzie jednym z nas!
Bywało, że wiatr zły w oczy mu wiał…
Lecz Tyś jak mur przy prawdzie wciąż stał
Jak szaniec pod ostrzałem kul!
„Kamykiem” wciąż zwiemy cię…
Ty wodzem nam bądź i poprowadź wciąż nas,
Gdzie ogniska moc i harcerski szlak
Byśmy też mogli być jak ty!
Podczas spotkania uczniowie mieli możliwość obejrzenia filmu związanego z obchodami rocznicy śmierci druha Kamyka, który powstał w czasie pobytu w Warszawie.
Następnie delegacje klas złożyły wieniec i zapaliły znicze pod pomnikiem „Szare Szeregi są wśród nas”.
Pamięć o druhu Aleksandrze Kamińskim patronie Szkoły Podstawowej nr 39 pozostanie w naszych sercach rozpalonych wartościami i tradycjami harcerskimi.
Cześć jego pamięci
